 |
Πάντοτε στις κοινωνίες των ανθρώπων γίνονται άγρια και ειδεχθή εγκλήματα. Άλλωστε κατά τον Ευριπίδη “πολλά τα δεινά και ουδέν ανθρώπων δεινότερον πέλει” Και βέβαια το έγκλημα δεν έχει εθνικότητα, φυλή, φύλο, αφού κάτω από ειδικές συνθήκες όλοι μπορούμε να γίνουμε εγκληματίες. Η τραγική υπόθεση της χθεσινοβραδινής δολοφονίας θα πάρει το δρόμο της και θα ασχοληθούν με αυτή και τις ανατριχιαστικές της λεπτομέρειες περισσότερο ειδικοί, όπως οι αστυνομικοί, οι ιατροδικαστές, οι αρεσκόμενοι σε τέτοια γεγονότα δημοσιογράφοι κλπ. Αυτό όμως που θέλουμε να επισημάνουμε είναι ότι στην πάλαι ποτέ μικρή μας πόλη η μοναξιά και η απομόνωση των κατοίκων της είναι τόσο μεγάλη, ώστε κυριολεκτικά δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο διπλανός μας, αν ζει, αν πεινά, αν υποφέρει, αν πεθαίνει…Και αυτό είναι ίσως η σπουδαιότερη είδηση.
