 |
Του Ανδρέα Πετρουλάκη, www.protagon.gr, 29.3.12
 |
Tην ιδέα για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των μεταναστών (ας μη χρησιμοποιούμε τους ευφημισμούς υποδοχής, φιλοξενίας κλπ. αν θέλουμε να συνεννοούμαστε) την πρωτοακούσαμε επί Καραμανλή. Από τότε, κάθε φορά που υπήρχαν επεισόδια με μετανάστες στις γειτονιές της Αθήνας, οι υπουργοί Δημοσίας Τάξεως ανέσυραν την ιδέα για να χειριστούν την απαιτητική επικαιρότητα και να την παραμερίσουν μόλις το πρόβλημα έπαυε να απασχολεί τον Αυτιά. Ας μη γελιόμαστε, η λύση είναι βάρβαρη. Η συζήτηση γίνεται επειδή βάρβαρες είναι και οι συνθήκες ζωής πολλών συμπολιτών μας σε γειτονιές της Αθήνας, ενώ βάρβαρη είναι και η διαβίωση ενός μεγάλου τμήματος λαθρομεταναστών σε πολυάνθρωπες ακριβές τρώγλες. Απλώς η συζήτηση για την σκοπιμότητα και την αποτελεσματικότητα της λύσης είχε άπλετο τον χρόνο να γίνει τα προηγούμενα χρόνια. Τώρα δεν τον έχει. Σε ένα μήνα έχουμε εκλογές.
Δεν μου αρέσουν τις περισσότερες φορές οι, συνηθισμένες για δύσκολα θέματα, παρελκυστικές και επί της διαδικασίας αντιρρήσεις που αποφεύγουν το ίδιο το πρόβλημα. Ξέρετε, αυτές που κάθε φορά ζητούν ατέρμονα διάλογο με τους ενδιαφερόμενους φορείς, για να πετάξουν τη μπάλα στα μνήματα. Όμως εδώ δεν έγινε κανενός είδους, όχι διάλογος αλλά ούτε καν στοιχειώδης προεργασία.
Για να είμαστε δίκαιοι, έγινε ένας μόνον διάλογος. Ανάμεσα στον κ. Χρυσοχοΐδη και τον κ. Σαμαρά. Με συνοπτικές διαδικασίες αποφάσισαν αυτά που ο υπουργός, στην προηγούμενη μακρά θητεία του στο ίδιο υπουργείο δεν σκέφτηκε να προτείνει, να προετοιμάσει και να υλοποιήσει. Και οι συνέπειες του υπερπληθωρισμού του μεταναστών ήσαν και τότε το ίδιο δυσβάσταχτες – μη μας παριστάνει τώρα τον αποφασιστικό ο κ. Χρυσοχοΐδης, ήταν από τους αυτουργούς της γιγάντωσης του προβλήματος. Μόνο που τότε δεν είχαμε μπροστά μας εκλογές. Σε απλά ελληνικά, οι δύο πολιτικοί συμφώνησαν ότι προσλήψεις δεν μπορούμε να κάνουμε, αυξήσεις δεν μπορούμε να δώσουμε, τι μπορούμε να πουλήσουμε; Ασφάλεια σε μια τρομαγμένη κοινωνία. Και επιπλέον δεν αφήνουμε την ακροδεξιά, από την οποία κινδυνεύουμε εκλογικά και οι δύο, ανενόχλητη στον προνομιακό της χώρο της σπέκουλας στην λαθρομετανάστευση.
Είναι αστείο να συζητά κανείς σοβαρά ότι σε 35 μέρες θα έχουν ετοιμάσει τα ερείπια των εγκαταλειμμένων στρατοπέδων για να υποδεχθούν υπό συνθήκες στοιχειωδώς ανθρώπινες και ασφαλείς τους χιλιάδες μετανάστες που θα συλλάβουν. Αυτά περί χιλίων ανά στρατόπεδο να τα θυμηθείτε όταν θα στιβάζονται ανθρώπινα κορμιά με πυκνότητα ανάλογη εκείνης του Κορυδαλλού. Όσο για την επιλογή των τοποθεσιών και την προετοιμασία των τοπικών κοινωνιών θυμηθείτε το προηγούμενο της Κερατέας. Δείγμα της σοβαρότητας που επιδεικνύεται η προθεσμία 2 ημερών που δόθηκε στους περιφερειάρχες για να προτείνουν χώρους. Το πρόβλημα είναι πραγματικά δυσεπίλυτο αν όχι άλυτο, σίγουρα πάντως απαιτεί στιβαρό και επεξεργασμένο σχέδιο και όχι σόου στην προεκλογική αρένα.
Μετά τις εκλογές πιθανότατα οι ίδιοι-πάνω κάτω άνθρωποι θα κληθούν να δώσουν λύση, ας περιμένουν. Μέχρι τότε ας φροντίσουν για το στοιχειωδέστερο που δεν έκαναν μέχρι τώρα. Πραγματική και συστηματική αστυνόμευση των περιοχών που έχουν αφήσει στην δικαιοδοσία της Χρυσής Αυγής και των συμμοριών. Τις οποίες συμμορίες, δεν ξέρω αν καταλάβατε, αλλά επί ημέρες προειδοποιούσαν για τις επερχόμενες σκούπες. Για να πιάσουν πάλι κυρίως φτωχοδιαβόλους. Αλλά είπαμε, ο στόχος της ξαφνικής εκστρατείας δεν είναι οι μετανάστες αλλά οι ψηφοφόροι.
