Ά
Άσε πια τις τσόντες και αναδίφησε την ποίηση γιατί έρχεται η ώρα να πληρώσεις τα χρέη της ευδαίμονος γενεάς σου. Λίγο πριν την σύνταξη βρεθήκατε σαν χρεωκοπημένοι χαρτοπαίκτες στο έλεος όλων των απιθάνων που επί δεκαετίες θρέψατε. Όλο αυτοί που μας φορτώσατε…όπως θα υποπτεύεσαι έχουν κάνει πια το κουμάντο τους, και σύντομα θα μας κουνήσουν μαντήλι. Θα μείνουν μόνο κάτι γεροντοφρικιά σαν εσένα να τους εκλιπαρούν ματαίως.
Προτείνω λοιπόν,αντί για εφάπαξ, να απολαύσεις τους παρακάτω στίχους και επ’ ευκαιρία σου θέτω και το εκπαιδευτικό κουίζ του Σαββατοκύριακου, παλιοκουμπούρα
Στ᾿ Ἀστεῖα Παίζαμε!
Δὲ χάσαμε μόνο τὸν τιποτένιο μισθό μας
Μέσα στὴ μέθη τοῦ παιχνιδιοῦ σᾶς δώσαμε καὶ τὶς γυναῖκες μας
Τὰ πιὸ ἀκριβὰ ἐνθύμια ποὺ μέσα στὴν κάσα κρύβαμε
Στὸ τέλος τὸ ἴδιο τὸ σπίτι μας μὲ ὅλα τὰ ὑπάρχοντα.
Νύχτες ἀτέλειωτες παίζαμε, μακριὰ ἀπ᾿ τὸ φῶς τῆς ἡμέρας
Μήπως πέρασαν χρόνια; σαπίσαν τὰ φύλλα τοῦ ἡμεροδείχτη
Δὲ βγάλαμε ποτὲ καλὸ χαρτί, χάναμε· χάναμε ὁλοένα
Πῶς θὰ φύγουμε τώρα; ποῦ θὰ πᾶμε; ποιὸς θὰ μᾶς δεχτεῖ;
Δῶστε μας πίσω τὰ χρόνια μας δῶστε μας πίσωτὰ χαρτιά μας
Κλέφτες!
Στὰ ψέματα παίζαμε!
Στὰ ψέματα παίζαμε!
Πάκης o αυστηρός έφηβος
