Ως συνήθως κατελήφθης εξ απίνης και ευρέθης πάλιν ουραγός. Γνήσιος Απόκαυκος, εσύ μεν αντιμετώπιζες την Καθαρά Δευτέρα ως πεδίο μεταφυσικών ανησυχιών και ανουσίων θρησκευτικών αναμετρήσεων ο Υπουργός όμως έφερνε την Κάθαρση.
Τόσο καιρό λοιπόν τα δακρυγόνα δεν ήταν παρά προπέτασμα καπνού, προκειμένου να μην αντιληφθούν τροικανοί και λοιποί κατοχικοί πως η γιάφκα της αντίστασης ήταν κάτω από τη μύτη τους, στο υπεράνω πάσης υποψίας Μέγαρο της Κατεχάκη! Αλλά έπεσαν οι μάσκες ακριβώς με το τέλος της Αποκριάς, το ‘πιασες το υπονοούμενο, ε;
Ο λαός που δεν ξέχασε ποτέ τις σελίδες δόξας του τελευταίου Προέδρου της ΕΦΕΕ, εμπνευσμένος από τα λόγια του ήδη ξεχύθηκε στους δρόμους φωνάζοντας με συγκίνηση και νοσταλγία το σύνθημα εκείνων των ημερών:
« Παπουτσής, Παπουτσής, Παπουτσάρα, Παπουτσής
Παπουτσάρα, Πουτσάρα, Πουτσής…»
– το ‘πιασες άραγε Απόκαυκε το υπονοούμενο;
Πάκης ο …πτυχιούχος
