το θεωρείο του Απόκαυκου
Με συμπόνια κοιτούσε τους κεραυνοβολημένους «καλούς σαμαρίτες» ο
Πρεβέζης, Βαγγέλης Παπαχρήστος, που αποτελούσε τη ζωντανή μαρτυρία του πώς
μπορεί ο πιο πιστός να μετατραπεί στον πιο σκληρό αντίπαλο μέσα από το πάθος ενός παλιού έρωτα που προδόθηκε.
φανατισμός του νεοφώτιστου οδήγησε τον ΣΑΜ.Α στον αποκεφαλισμό των «καλών
σαμαριτών» που πήραν τα λόγια του ηγέτη, δυόμισυ χρόνια τώρα, πιο σοβαρά από
ότι τους έπρεπε! Αυτός μάλιστα τους αποχαιρέτησε λέγοντας: «τζάμπα μάγκες και τζάμπα επαναστάτες δεν
θέλω στα ψηφοδέλτια μου»,
δείχνοντας έτσι την βαθιά ευγνωμοσύνη του για το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς τον
ακολουθούσαν πιστά από τον καιρό της ΠΟΛΑΝ,
την οποία και ελπίζω να επανιδρύσουν τώρα οι διαγραφέντες, «για να πάρουν τα όνειρα
εκδίκηση». Στο βάθος ακούστηκε βροντερός ο καγχασμός
του μπαμπά της Θεοδώρας, η οποία είχε διαγραφεί για το ακριβώς αντίθετο και
έκτοτε περιέπεσε στη χλεύη των σαμαριτών….
Ακούστηκαν
επίσης οι τσιριδούλες του αναμορφωθέντος
Αδώνιδος, ο οποίος έδιδε μάχη κρατώντας σφικτά ένα καραβάκι που του χάρισε
τα Χριστούγεννα ο Πρόεδρος Γιώργος (οσονούπω
ο μοναδικός Γιώργος σε ρόλο Προέδρου) και τώρα του το έπαιρνε πίσω. Ο
Πρόεδρος Γιώργος, αγοραίος εμπειριστής, έφευγε τρέχοντας μαζεύοντας όπως – όπως
τα λερωμένα του προικιά θεωρώντας ότι είναι πολύ βαρύς για το γνωστό ελικόπτερο του Μαξίμου.
μέσα σε όλο αυτό τον θόρυβο και τον κοπετό το βλέμμα του ΣΑΜ.Α [Σαμαράς Α.]
παρέμενε σταθερά προσηλωμένο στο μέλλον, που πλησίαζε. Ύφος ελαφρώς απόκοσμο, σαν
του ΓΑΠ! Μια τάση ενόρασης και λόγια ποιητικά που παραπέμπουν σε αυτό το «υπερβατικό», που είχε και παλιά. Είχε
αυτοπεποίθηση, γιατί ακριβώς γνώριζε ότι διαχρονικά- προ των πυλών της εξουσίας-
οι μελλοντικοί διοικητές του υπερηφάνου
προτεκτοράτου καλούντο να δώσουν
τέτοιου είδους διαπιστευτήρια, που
αποδείκνυαν ότι οι ίδιοι είναι τάχα γνήσιοι μάγκες και γνήσιοι επαναστάτες.
μεν νέο μνημόνιο γράφει πλέον στην ούγια πεντακάθαρα Σαμαράς Αντώνιος, το δε κοντέρ
της δημοτικότητας του άρχισε ήδη να μετράει ανάποδα. Το με ποια ταχύτητα κυλάει
δεν θα αργήσουμε να το διαπιστώσουμε… Εκεί λοιπόν που δεν άνθεξαν οι
προηγούμενοι σωτήρες και αποσύρθηκαν αναλαμβάνουν πλέον οι νεώτεροι, Αντώνιος &
Ευάγγελος, οι οποίοι ξεκίνησαν ρίχνοντας στα σκυλόψαρα από δυο ντουζίνες
αντιρρησίες ο καθένας τους. Έτσι, εκόντες άκοντες τινες των προηγουμένων
σωτήρων μεταμορφώθηκαν σε σκεπτικιστές και αντιστασιακούς ενώ τινες των
αντιστασιακών μετατράπηκαν σε νεοσωτήρες. Η ημέρα ίσως εορτάζεται στο μέλλον ως
η «μεταμόρφωση των σωτήρων».
Από την
άλλη ο Ευάγγελος φαίνεται μάλλον ευχαριστημένος που η σκυτάλη θα του δοθεί με
καμιά εικοσαριά βαρίδια λιγότερα. Διότι τι να του λένε οι Παπανδρεϊκοί χωρίς
τον Παπανδρέου [σκορδαλιά χωρίς σκόρδο].
Για το καλό της χρονιάς παίξανε και κάτι κλωτσομπουνίδια με τον συνάδελφο – νεοσωτήρα
Αντώνιο, που είχαν την πειστικότητα ενός σικέ αγώνα κάτς Τώρα πρέπει άμεσα να
ράψει κι αυτός το άμφιο του νεοσωτήρα, ταιριαστό στο στιβαρό κορμί του, και να
παραλάβει μέσα σε ύμνους για τον ηρωισμό και την υπευθυνότητα του το
καθημαγμένο κάστρο του ΓΑΠ. Τουλάχιστον τώρα όλοι θα γνωρίζουν πόσο μεγάλη χάρη
τους κάνει αναλαμβάνοντας ως νέος Τσώρτσιλ σε φάση απελπιστική Προφανώς είναι η
ιστορία η ίδια που του γνέφει κι αυτουνού. Όσον αφορά εκείνους που θα ανακράζουν
<ΩΣΑΝΝΑ> κατά την ενθρόνιση του μάλλον θα τους αποχαιρετήσει οριστικά μετά
το επερχόμενο μαύρισμά τους.
προσέλαβε βοηθό του τον λιγνό,
άνθρωπο ταλαντούχο στους κλαυθμούς και στους οδυρμούς. Μετά κανόνισε με τον ΓΑΠ
να τον απαλλάξει από μερικά βαρίδια και
τέλος παρήγγειλε μερικές δημοσκοπήσεις
που θα μετατρέψουν το 8% σε 18% εντός μιας εβδομάδος από της αναλήψεως. Το colpo grosso όμως ήταν ότι άφησε τον χρόνο στον ΣΑΜ.Α να κατέλθει στο ύψος
των περιστάσεων… Τώρα αρκεί πια να περιμένει και θα έρθει η ώρα του να τον
ψήσει καλά τον Αντωνάκη όταν, σύντομα, θα συγκυβερνήσουν τα δυο τους και
μάλιστα χωρίς ακροδεξιούς ρύπους ή αριστεροθολούρες βοηθούς. Τότε θα καταλάβει και
ο υπερήφανος Αντώνιος τι σημαίνει «αιχμαλωσία»,
αφού δεν το πληροφορήθηκε από τον παλαιό του συγκάτοικο…