Και ενώ η χώρα από τα μεσάνυχτα κρατούσε την ανάσα της, προσμένοντας τα καταδρομικά κτυπήματα του ήρωα της γαλάζιας αντίστασης αρχιστράτηγου Αντωνάκη Σαμαρά,που με την συνεπικουρία του άλλου δοξασμένου στρατηγού -μπαρουτοκαπνισμένου σε μεταμεσονύχτιες ανέξοδες δηλώσεις – Γιώργου (Θαλάσση) Καρατζαφέρη ,υπόσχονταν καίρια χτυπήματα στον ιταμό τροϊκανό εισβολέα, γράφοντας νέες σελίδες δόξης και υπερφαλαγγίζοντας τις ερυθρές Ταξιαρχίες των Τσιπροπαπαρηγο- καπεταναίων, έφτασε στους ελεύθερους πολιορκημένους το απίστευτο μαντάτο! Ο δοξασμένος αρχιστράτηγος Αντωνάκης και ο σύντροφός του Γιώργης παρέδωσαν τα όπλα ώστε να μπορέσει ο άσπονδος συμπολεμιστής τους Βαγγέλης να διαπραγματευτεί την προμήθεια των απαραίτητων τροφίμων, μιας και στην δοξασμένη αυτή χώρα δεν υπάρχει ούτε…σάλιο! Μετά από τόσους σοσιαλιστικούς, εθνικοαπελευθερωτικούς και καταναλωτικούς αγώνες.
Εχουν, βλέπετε, και οι γενναίοι τις αδυναμίες τους! Γιατί πώς θα τα έβγαζαν πέρα οι ελεύθεροι πολιορκημένοι χωρίς τα αναγκαία; Τι θα έλεγαν στην ιστορία οι λαμπροί καπεταναίοι; Γιατί έχουν καθημερινή επικοινωνία με την Ιστορία οι καπεταναίοι!
Και ενώ σύμπασα η οικουμένη έβγαλε αναστεναγμό βαθύτατης ανακούφισης-για μια ακόμη φορά σώσαμε την ανθρωπότητα-ο φίλος μου ο Αλέκος έχει πέσει σε βαθιά περισυλλογή. Κάθεται σαν να τον κτύπησε κεραυνός και μονολογεί: Τι έκανες στον πόλεμο Αντωνάκη; ¨Εχει, βλέπετε, το ελάττωμα να παίρνει τοις μετρητοίς όλα όσα ακούει ο Αλέκος! Σε αντίθεση με κάποιους καχύποπτους Ευρωπαίους…
